İlk kez görüyordum seni böyle.
ilk buluştuğumuz o gün geldi aklıma o an.sesin buğuluydu beni ezen esir alan hapseden sesin...
Sesin,damarlarımı tapar gibi dolaşırken kulaklarım en son duyuyordu bana sarf ettiğin cümleleri. geç kaybıydın. geç kalmıştım. işitme engelimdin.senden ötesini duymadım hiç.yaralarımın pansumanı, yıllardır biriktirdiğim kartpostalların yüreğime naklen izdüşümü.
bekleme salonu yalnızlığımın "neredeydin bu güne kadarı?"...
Akşamlar oldu.
Aylar geçti.
Yağmurlar yağdı.
Bir zamanlar mutluyduklar eskitecek kadar çok takvim yaprakları koparıldı saatli maarif takvimlerden.
Matem cenazelerin içinden bize çıkagelmişti.
En güzel anılarımızı değiş tokuş ettik kırılgan yalnızlıklarla.
Bundan sonra.
En flu hatıralarımızı hatırlayan en net acılarımız olacaktı, ikimizde biliyorduk.
Bütün güzel düşler gibi, düşlerimiz mağlup ediyordu şimdi bizi.
Tek gidişlik bileklerim duruyordu masada.
Dönüşüm yoktu karar vermeliydim.Şarkılar alkol sigara ve bir tabanca bekliyordu başımda.
Bekletmemeliydim.
Bütün randevularım da karşı tarafı bekleten ben,artık sözümü tutmalı ve tam saatinde orada olmalıydım
Oradaydım.
Oysa,mutlu olmak için bütün nehirleri feda etmiştik.
Güneşe karşı gelmiştik.
Yağmurlarda içmiştik aşkı bardaktan boşanırcasına.
Bütün insanlığı karşımıza almış ve sadece ikimiz.
İkimiz vardık.
Uyandım.
Saat dün gece beşti.
ezan okunuyordu.Evde benden başka kimse yoktu.Yalnızlığın ne kadar berbat bir şey olduğunu hissettim.
Gelmemiştin.
Hiç.
Kapıyı kitlememiştim oysa, belki bu akşam gelirsin diye.
Yoktun.
Yastığa kapandım,yorgana sarıldım.
Geceye sarıldım.
Sabaha karşıydı.Ağlamaya karşıydım.
Ağladım.
Hayallerimden vurulmuşa döndüm.
Birden anımsadım.Biz diye bir şey artık yoktu.
Yani bundan sonra hiç olmayacaktı.
Yalnızlık ilk defa o vakit canımı yaktı.
Oysa vedalar kavuşmak içindi.
Söz vermiştin.
Şimdi değil.Ama.
Bir gün bir yerde.
Bir gün farklı şartlarda.
Mutlaka.
Evet başka yerlerde başka şartlardayız.
Evet senin ellerini başkası tutuyor mesela.
Evet sana başkası dokunuyor,teninde izler bırakarak.
Duyduğum en son yalan diye geçilsin kayıtlara...
"Vedalar kavuşmak içinmiş"
Düzeltiyorum...
Ama,
karanlığa.
ilk buluştuğumuz o gün geldi aklıma o an.sesin buğuluydu beni ezen esir alan hapseden sesin...
Sesin,damarlarımı tapar gibi dolaşırken kulaklarım en son duyuyordu bana sarf ettiğin cümleleri. geç kaybıydın. geç kalmıştım. işitme engelimdin.senden ötesini duymadım hiç.yaralarımın pansumanı, yıllardır biriktirdiğim kartpostalların yüreğime naklen izdüşümü.
bekleme salonu yalnızlığımın "neredeydin bu güne kadarı?"...
Akşamlar oldu.
Aylar geçti.
Yağmurlar yağdı.
Bir zamanlar mutluyduklar eskitecek kadar çok takvim yaprakları koparıldı saatli maarif takvimlerden.
Matem cenazelerin içinden bize çıkagelmişti.
En güzel anılarımızı değiş tokuş ettik kırılgan yalnızlıklarla.
Bundan sonra.
En flu hatıralarımızı hatırlayan en net acılarımız olacaktı, ikimizde biliyorduk.
Bütün güzel düşler gibi, düşlerimiz mağlup ediyordu şimdi bizi.
Tek gidişlik bileklerim duruyordu masada.
Dönüşüm yoktu karar vermeliydim.Şarkılar alkol sigara ve bir tabanca bekliyordu başımda.
Bekletmemeliydim.
Bütün randevularım da karşı tarafı bekleten ben,artık sözümü tutmalı ve tam saatinde orada olmalıydım
Oradaydım.
Oysa,mutlu olmak için bütün nehirleri feda etmiştik.
Güneşe karşı gelmiştik.
Yağmurlarda içmiştik aşkı bardaktan boşanırcasına.
Bütün insanlığı karşımıza almış ve sadece ikimiz.
İkimiz vardık.
Uyandım.
Saat dün gece beşti.
ezan okunuyordu.Evde benden başka kimse yoktu.Yalnızlığın ne kadar berbat bir şey olduğunu hissettim.
Gelmemiştin.
Hiç.
Kapıyı kitlememiştim oysa, belki bu akşam gelirsin diye.
Yoktun.
Yastığa kapandım,yorgana sarıldım.
Geceye sarıldım.
Sabaha karşıydı.Ağlamaya karşıydım.
Ağladım.
Hayallerimden vurulmuşa döndüm.
Birden anımsadım.Biz diye bir şey artık yoktu.
Yani bundan sonra hiç olmayacaktı.
Yalnızlık ilk defa o vakit canımı yaktı.
Oysa vedalar kavuşmak içindi.
Söz vermiştin.
Şimdi değil.Ama.
Bir gün bir yerde.
Bir gün farklı şartlarda.
Mutlaka.
Evet başka yerlerde başka şartlardayız.
Evet senin ellerini başkası tutuyor mesela.
Evet sana başkası dokunuyor,teninde izler bırakarak.
Duyduğum en son yalan diye geçilsin kayıtlara...
"Vedalar kavuşmak içinmiş"
Düzeltiyorum...
Ama,
karanlığa.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder